HÉ, WAAR BLIJFT MIJN ONDERTITELING?
Vroeg of laat – meestal vroeg 😉 – komt bij elke ouder die ik begeleid het belang van ondertiteling van hun kind ter sprake. Ondertiteling van wat hun kind doet, denkt of voelt. In het begin voelt dat vaak onwennig en gekunsteld aan, maar ga het eens doen en zie hoeveel het brengt!
Wat ik vaak zie is dat ouders verschrikkelijk liefdevol en hard aan het werk zijn, door hun kinderen vragen te stellen (vaak leidend tot onbevredigende antwoorden zoals ‘kweenie’, of ‘gwoon’), uitleg te geven, te adviseren, helpen, naar de zin te maken. Maar wees eens eerlijk, wie staat er dan centraal, jij of je kind? Een retorische vraag. Als kind leer je daarvan dat je super lieve en slimme ouders hebt, maar wat leer je eigenlijk over jezelf…? Als je je kind steeds adviseert of afleidt, blijft het afhankelijk van jou en leert het minder te vertrouwen op zijn* eigen ideeën en veerkracht.
