BLIJ, BLIJ EN NOG EENS BLIJ? MISVATTINGEN ROND POSITIEF OPVOEDEN
Positief opvoeden is niet hetzelfde als toegeeflijk zijn; er worden juist grenzen gesteld die kinderen helpen hun mogelijkheden volledig te benutten (kinderombudsman, 2015).
Ik word weleens meewarig aangekeken als ik aan mensen vertel dat ik in mijn coaching aansluit op wat ouders, leerkrachten en kinderen van nature al goed doen, en dat mijn feedback positief is. “Is dat niet een te naïeve benadering?”. En cliënten moeten ook weleens wennen. “Ik schakel niet voor niets hulp in, hier moet echt wel wat meer gebeuren”.
Die scepsis kan ik begrijpen. ‘Positief opvoeden’ suggereert misschien dat alles door een roze, blije bril wordt bekeken en dat problemen ontkend worden. Of dat alles maar goed gevonden moet worden. Zoals de anti-autoritaire opvoeding van de jaren ‘60 bekend stond. Of dat we onze kinderen en leerlingen zoveel mogelijk moeten prijzen.