WAS HET MÉT HUILEN?
“Was het mét huilen?”… vraagt haar man geamuseerd als ze hem na een opleidingsdag voor gezinstherapie in de Randstad laat weten op het punt te staan om weer naar huis te rijden. Een vraag waarin het niet-gezegde woordje “weer” oorverdovend hard doorklinkt.
Vermijdende keuzes
Die opleiding is onderdeel van Marlin’s carrièreswitch. Tot dan toe is zij werkzaam in coördinerende of projectleidersfuncties. Banen die ze best aankan maar waar ze in de kern niet blij van wordt en die haar uitputten. Diep vanbinnen weet ze óók dat het vermijdende keuzes zijn. Vermijdend omdat ze zich aanpast aan de verwachtingen van de buitenwereld in plaats van aan die van zichzelf. Omdat ze het loopbaanballetje zelf z’n baan laat bepalen, in plaats van er eentje aan te leggen. En omdat ze zich in zekere zin verschuilt achter wat ze al kan – consciëntieus zijn – in plaats van haar gevoelige, intuïtieve en wetende bron het licht te gunnen.
Tranen
Die braafheid, haar neiging tot perfectionisme, anderen tevreden willen stellen, en de ontkenning van haar ware gevoelens en behoeften, leveren natuurlijk een flinke dosis stress op. Die er thuis geregeld in vloeibare vorm uitkomt. Het zijn tranen van frustratie en uitputting, waar haar man wijze raad voor heeft. “Het is maar werk”, “Ga maar eens lekker op het balkon staan” (een mooie metafoor voor meer afstand nemen in een spannende vergadering), of “Je hoeft niet zo aan jezelf te twijfelen”. Terechte en geruststellende woorden, maar de patronen blijven zich herhalen.
Hoogsensitiviteit
Een contract dat afloopt blijkt het uitgelezen moment om het roer om te gooien. Met hulp van een loopbaancoach onderwerpt Marlin zich aan een grondig zelfonderzoek: “wie ben ik werkelijk? Waar liggen mijn behoeften, passie en talent?”. Loopbaancoach Roel heeft weinig tijd nodig om Marlin te attenderen op haar mogelijke hoogsensitiviteit. Jakkes, nee toch, denkt ze. Hoogsensitiviteit is voor hysterische, zweverige, aandachtzoekende vrouwen. “Je zou er wat over kunnen lezen, en er zijn wel testen voor”, oppert Roel terloops.
Scherpe afstelling
Consciëntieus als ze is, volgt Marlin Roel’s advies op, en de uitkomst laat zich raden. Het inzicht dat haar worstelingen niet duiden op een afwijking maar op een scherp afgesteld (hoogsensitief) systeem, dat andere aandacht vraagt dan minder sensitieve systemen, heeft een onmiddellijk helend effect. En het voelt alsof het boek Hoog Sensitieve Personen van Elaine Aron speciaal voor haar is geschreven als ze leest dat die scherpe afstelling ook geldt voor antennes voor wat in communicatie níet wordt gezegd; het oppikken van subtiele communicatiesignalen; het kunnen afstemmen op wat anderen nodig hebben; en daardoor de veiligheid kunnen creëren waardoor mensen zich op hun gemak voelen. Het zet de deur open voor een nieuwe koers. Deze weg heeft ze te gaan, ze kan niet meer anders.
Marlin’s carrièreswitch – van hoofd naar hart, van denken naar doen – past haar als een comfortabele jas. Ze zet nu haar persoonlijke sensitiviteit in om opvoeders te versterken in hún sensitiviteit voor wat hun kind(eren) nodig hebben. Nog eenmaal stapt zij in haar oude valkuil, om het af te leren. Naast haar functie als gezinstherapeut zegt zij ja tegen een sterk cerebraal georiënteerde baan en blijkt ze ineens wéér een project te leiden!! En natuurlijk zijn daar weer die bekende tranen van vermoeidheid en stress, en de wijze raad van haar man. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, ze kijkt er inmiddels op terug.
Tranen van ontroering
Op de nog onverharde weg komt Marlin de nodige uitdagingen tegen. Soms triggeren deze haar o zo bekende onzekerheid. Maar ze voelt vooral meer passie, overtuiging, dapperheid, compassie met zichzelf en verbondenheid met haar omgeving. En ook dat komt er thuis weleens in vloeibare vorm uit. Maar nu zijn het vooral tranen van ontroering, zacht en zoet van smaak (dus ja, het was mét huilen). Haar man vindt het soms ingewikkeld. Dit was toch wat Marlin wilde, waarom huilt ze dan?
Ditmaal komt de wijze raad van Martine Delfos:
“De relatie van mijn man en mij die is zo goed omdat we elkaar niet begrijpen, ook al is hij ook psycholoog. Ik begrijp niks van hem en hij begrijpt niks van mij. En dus vragen wij om uitleg”.
Deze blog is eveneens gepubliceerd op hoogsensitief.nl